Beşiktaş Dergisi'nin Ocak 2007 sayısında 7'den 70'e herkesin Beşiktaşlı olduğu Çanakkale'nin Ahmetçeli Köyü'nü ve buradaki yaşamı büyük bir keyifle okuyacaksınız... Çanakkale’nin Ahmetçeli Köyü’nde Yaşayan 7’den
70’e Herkes Beşiktaşlı...
Siyah Beyaz Bir Köyün Hikayesi
Ahmetçeli Köyü; kent yaşamından kültüründen ve kaygılarından kopuk bir yaşam süren on binlerce köyden farklı bir yer... Günlük hayata bakıldığında belki çok ayırt edici özellikler göremiyorsunuz ama bu köyü özel kılan herkesin Beşiktaşlı olması... Köyden geçerken kafanızı nereye çevirirseniz çevirin Beşiktaş ile ilgili bir afişe postere sımsıcak Siyah-Beyaz sohbetlere rastlıyorsunuz... İşte Siyah Beyaz bir köyün hikayesi...
İİlk bakışta Türkiye’nin on binlerce köyünden ne farkı var diye düşünebilirsiniz Ahmetçeli’yi... Sabah bahçeye gidiyorlar zeytin topluyorlar... Hayvancılıkla uğraşıyorlar... Çocuklar taşımalı eğitimle okuyorlar... Kadınlar bahçe işlerinin dışında ev işleriyle de ilgileniyorlar... Erkekler boş vakitlerini köyün kahvehanesi sayılan Kültür Park’ta sohbet ederek geçiriyorlar... Evet böyle bakarsanız sıradan bir köy gibi gözüküyor. Ama onları benzerlerinden ayıran önemli bir özelliği var. Bu köyde yaşayan çocuk genç yaşlı; kadın erkek; kısaca herkes Beşiktaşlı... Zaten Çanakkale’nin Bayramiç İlçesi’ne bağlı olan Ahmetçeli Köyü’nü dergimizin sayfalarına taşımamızın nedeni de bu özelliği...
Güneşli Bir Aralık Günü
İlk önce dergilerimizin Pazarlama Asistanı arkadaşımız Erkan Özden bu haberi veriyor bizlere. Bayramiç’te yaşayan Beşiktaş Kongre Üyesi Barlas Tok’tan köyle ilgili öğrendiklerini aktarıyor. Erkan Özden’in köyle ilgili anlattıkları dergi toplantısında hepimizi heyecanladırıyor. Kısa sürede karar veriliyor ve ilk hedefimiz Ahmetçeli olarak belirleniyor. Aylardan Aralık olması her ne kadar bizi korkutsa da Çanakkale maceramız tam da gönlümüzden geçtiği gibi güneşli bir havada geçiyor. Bir cumartesi sabahı Görsel Yönetmenimiz Cemile M. Özdemir Pazarlama Sorumlumuz Erkan Özden fotoğrafçımız A. Kürşad Kaplan Ulaştırma Sorumlumuz Hüseyin Şimşek ile birlikte İstanbul’dan yola çıkıyoruz. Çanakkale Beşiktaşlılar Derneği Genel Sekreteri Birol Arslan ve kardeşi Birkan Arslan ile Kongre Üyemiz Mustafa Barlas Tok karşılıyor bizi... Çanakkale Beşiktaşlılar Derneği Başkanı Azem Ülkü bize katılamıyor ama bizim Çanakkale’de geçirdiğimiz iki günün kelimenin tek anlamıyla kusursuz bir şekilde geçmesi için elinden geleni yapıyor. Kendisine de buradan teşekkürlerimizi sunuyoruz.
Belediye de Beşiktaşlı
Haberin doğruluğundan eminiz ama gene de sabırsızlıkla köy hakkında sorularımızı sormaya başlıyoruz. İlk olarak onların rehberliğinde köyün bağlı olduğu Bayramiç İlçesi’ne gidiyoruz. Çünkü köye geçmeden önce İlçe Belediye Başkanı’nı ziyaret etmek istiyoruz. Bu ziyaretimizin en önemli sebebi de kendisinin ve kendisinden önceki başkanların sürekli Beşiktaşlılar arasından seçilmesi... Arada belki tek tük başka takım taraftarları olmuştur ama belediyenin 20. başkanı olan İsmail Sakin Tunçer “Çok eskisini elbette bilemeyiz ama en azından benim hatırladığım bütün belediye başkanları Beşiktaşlı” diyor ve ekliyor: “Öyle ki vekaleten gelen başkanlar bile hep Beşiktaşlı’ydı”...
Futbol Sahalı Benzinlikli Bir Köy
Bayramiç’e bağlı 76 köy bulunuyor. 12 bin kişi merkezde 22 bin kişi ise köylerde yaşıyor. Ahmetçeli Köyü’nün nüfusu ise 390... Makamında ziyaret ettiğimiz İsmail Sakin Tunçer’in de bize katılmasıyla köye doğru yol alıyoruz. Yaklaşık 10 dakika gittikten sonra bir futbol sahasının tel örgülerindeki pankart dikkatimizi çekiyor: “Çanakkale Bayramiçli Kartallar”... Sonra öğreniyoruz ki bu saha köye ait... “Bir köyde tel örgülerle kaplı futbol sahası olur mu?” diye düşünüyorsanız biraz daha şaşırmaya hazır olun. Çünkü bu sahanın gece ışıklandırması bile var! Tek eksiği çim saha olarak planlanmasına rağmen imkansızlıklar nedeniyle çim tohumunun temin edilememiş olması...
Biz kaldığımız yerden devam edelim. İlçe Belediye Başkanı’nın da bulunduğu yaklaşık dört araçla köye giriş yapıyoruz... O da ne! Bir benzinlik... Hem de camlarında başarılı futbolcumuz Mert Nobre’nin posterleri asılı... Hatta köye girdiğiniz andan itibaren Zeytinyağı Fabrikası’ndan evlerin duvarlarına kadar her yerde Beşiktaş’la ilgili afişlerin posterlerin asılı olduğunu görüyoruz.
Köyün Amatör Takımı’nın Renkleri de Siyah Beyaz
Kalabalıktan köy meydanı olduğunu anladığımız yerde arabalarımız duruyor ve araçlardan iniyoruz. Biz köylülerin çıktığı yerin köy kahvehanesi olduğunu sanıyoruz ama bu sırada gözümüze bir tabela çarpıyor: “Kültür Park”... Anlaşılan biz bu köyde daha çok şaşıracağız... Küçük bir mekan gibi gözüküyor ama bizim kahvehane sandığımız mekandan onlarca insan çıkıyor. Bu sırada Beşiktaş marşları geliyor kulağımıza... Herkesin yüzünde sıcak bir gülümseme... Köy muhtarı Hüsamettin Özkaya ve köylüler “Hoş geldiniz” diyerek tek tek hepimizin elini sıkıyorlar... Önce biraz oturup sohbet ediyoruz. Aslında köyde herkesin Beşiktaşlı olmasının nedenini kimse açıklayamıyor. Beşiktaş poster ve takvimlerinin asılı bulunduğu duvardaki bir fotoğrafta da görüyoruz ki köyün Amatör Lig’de mücadele eden futbol takımının renkleri de Siyah-Beyaz... Hatta bir ara takımın rengi kırmızı-beyaz olmuş ama herkes isyan bayrağını çekmiş ve Siyah-Beyaz renklere dönüş yapılmış.
Kartallı Şampiyonluk Kutlaması
Köyün en büyük eksiklerinden birisi Kültür Park’ta Digiturk’ün olmaması... Bu nedenle Beşiktaş’ın maç günlerinde adeta köy boşalıyormuş... Çünkü erkekler toplu olarak maç izlemeye Bayramiç’e gidiyormuş... Her galibiyette köyün coşkusu bir kat daha artarken yenilgilerde kimsenin ağzını bıçak açmıyormuş. Siz hiç canlı Kartal’la yapılan şampiyonluk kutlamasına katıldınız mı? İşte Ahmetçeli Köyü’nde yaşayanlar Beşiktaş’ın şampiyon olduğu bir sezon sırf kutlamalar için Kaz Dağı’na gidip Kartal yakalamışlar...
Biz sohbet ederken bizi ilgiyle izleyen çocuklar etrafımızda koşuşturuyor. Hepsi bugün için özel hazırlık yapmış. Suratlarını suluboyalarla Siyah-Beyaz boyamışlar ve alınlarına “BJK” yazmışlar...
Etrafımızı izlerken bir kişi Belediye Başkanı’na “Başkanım bu köyün adını ‘Beşiktaş’ olarak değiştirebilir miyiz?” diye soruyor. Bu fikir herkesin çok hoşuna gidiyor... Belediye Başkanı da “Prosedürü araştıralım gerekli girişimleri yaparsanız ben size destek olurum” diyor.
Yukarıdaki satırlarımızda “Anlaşılan biz bu köyde daha çok şaşıracağız” demiştik ya sohbet sırasında öğrendiğimiz bir bilgiyi daha aktaralım: Bu köyde yangın ve -lama uçakları için kullanılan bir de havaalanı bulunuyor.
Ayrılık Vakti...
Tadı damağımızda kalan taze çayları sıcak sohbetleri misafirperverlikleri tezahüratlarıyla bize oldukça keyifli bir gün yaşatıyor Ahmetçelililer...
Ayrılık vakti geldiğinde tıpkı karşılanmamızda olduğu gibi “Siyah-Beyaz Şampiyon Beşiktaş” tezahüratıyla uğurlanıyoruz köyden. Bir sonraki şampiyonluk kutlamasında bu kez beraber olmak temennileriyle... Haberimizin son satırlarında yükümüzü hafifletelim...
10 yaşındaki Buse’den 77 yaşındaki Zühre Nine’ye kadar... Tüm Ahmetçeliler’in dünyanın dört bir yanındaki Beşiktaşlılar’a selamları var... Sımsıcacık ve yürekten bir selam bu...
0 yorum:
Yorum Gönder